De ambities zijn torenhoog: Overijssel moet binnen twee jaar 20 procent van de energie duurzaam opwekken. Met een achtste plaats bungelt Overijssel onderaan de middenmoot als het gaat om opwekking van zonne-energie en ook windenergie komt maar mondjesmaat van de grond. Als Overijssel zo doorgaat wordt hooguit 11% duurzame energie gehaald. De gemiddelde Overijsselaar weet wel dat er ‘iets moet gebeuren’, maar niet hoe. En dat terwijl duurzaamheid begint achter je eigen voordeur. Ik weet ergens wel dat ik iets moet gaan doen, maar toch doe ik het niet. Ik ga de komende weken op onderzoek uit om te kijken of mijn mede-Overijsselaars en ik te overtuigen zijn om duurzamer te leven.
Als student koop ik het liefst zoveel mogelijk kleren bij de Primark, een achtertuin voor een mooie windmolen heb ik niet en een eigen dak voor een zonnepaneel evenmin. Een beetje afval scheiden. Dat doe ik, maar daar houdt het ook echt mee op!
Wanneer ik de krant doorblader of zapp langs tv-programma’s sla ik duurzaamheidsonderwerpen steevast over. Duurzaamheid is toch iets voor de grote mensen met een eigen huis? Wat kan ik als student nou doen om de wereld een beetje duurzamer te maken?
Hoe een student zich laat overtuigen om duurzaam te leven…
In een audiovisuele productie ga ik op onderzoek uit. Het is tijd om de handen uit de mouwen te steken, zeggen alle klimaatdeskundigen in koor. Dus ik moet er ook aan geloven, maar dan zal ik toch eerst overtuigd moeten raken van het nut. De afgelopen weken bezocht ik mensen die geprobeerd hebben mij te overtuigen van het nut van duurzaamheid.
Uiteindelijk kunnen politici nog van alles roepen, de duurzaamheidsbeweging moet van onderaf komen. ‘De gewone man van de straat’ blijkt er vaak hetzelfde over te denken als ik: wat betekent duurzaamheid eigenlijk en wat kan ik doen? Stel nieuwsgierigen op straat de vraag hoeveel voetbalvelden vol met zonnepanelen er in Twente gebouwd moeten worden om energieneutraal te zijn en je krijgt de gekste antwoorden. Van 60 tot 200.000 velden,de meesten hebben geen flauw benul. Hoeveel windmolens moeten in ons Twentse landschap draaien om al onze energie neutraal op te wekken? De één zegt dertig, de ander 100.000 molens. Het containerbegrip blijkt niet alleen bij mij nog niet te zijn ingedaald.
Ik bezocht een inspirerende prediker van de duurzaamheid. Hij ziet duurzaamheid als zijn geloof. Ook bezocht ik een klimaatontkenner die het hele duurzaamheidsverhaal naar het land der fabelen verwijst. En daar sta ik dan tussen, als student met mijn Primark truitje, zonder windmolen en zonnepaneel. Dat kan toch anders?
Klimaatpredikers en klimaatontkenners. Ik zweef tussen die twee werelden, weet dat we ‘iets’ moeten doen, maar vindt het ook een ver van mijn bed show. Ben ik in die zoektocht overtuigd van het nut om duurzamer te leven? Bekijk mijn productie en zoek met mij mee!
Bekijk de website hier http://www.mijnduurzaamheid.com