Het mamahuis: een veilige plek voor tienermoeders

 

Het aantal tienermoeders daalt landelijk, met Hoorn als uitzondering. Jaarlijks raken hier tien tot vijftien meiden van onder de twintig jaar zwanger. Veel van deze jonge moeders komen samen met hun kindje terecht in een maatschappelijke opvang waar zij een ruimte delen met onder andere junkies, alcoholisten of ex-gedetineerden. Volgens de 37-jarige Amber Ravestijn is dit niet oké. “Het kan niet dat jonge moeders op dit soort onveilige plekken terecht komen. Ze moeten beschermd worden.” Amber besluit actie te ondernemen en opent in 2017 twee mamahuizen waar jonge moeders veilig terecht kunnen.

 

Amber raakte twintig jaar geleden zelf op jonge leeftijd (17) zwanger. Ze merkte dat er weinig ondersteuning was voor jonge aanstaande moeders. “Via een tv-programma kwam ik terecht bij een stichting in Rotterdam. Ik ging daar af en toe langs voor hulp. In Hoorn en omgeving was helemaal niets.”

Op haar 26e start Amber met de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening, waarna ze in de psychiatrie terecht komt. Vanuit haar werk werd ze steeds vaker ingevlogen om tienermoeders te ondersteunen. “Uiteindelijk ging ik naast mijn fulltimebaan in de psychiatrie aan de slag als vrijwilliger bij het jongerennetwerk. Ik hielp bij het organiseren van activiteiten voor jonge moeders en ondersteunde hen.”

Als vrijwilliger zag Amber soms vreselijke dingen gebeuren. “Ik begeleidde een zwanger meisje van negentien. Zij woonde toentertijd in een maatschappelijke opvang samen met twee junkies en een alcoholist. Een van die junkies heeft midden in de nacht de deur van haar kamer ingetrapt en haar aangerand terwijl ze zwanger was. Dat kan echt niet!”

Als jonge moeder en vrijwilliger was het voor Amber al snel duidelijk dat er behoefte was aan meer hulpverlening voor tienermoeders. Ze deed onderzoek en schreef in 2014 een plan voor een project met tienermoeders. Dit plan diende ze in 2015 in bij de gemeente, waarna zij een half jaar later akkoord gaven.

Onderdeel van dit project waren onder andere meer begeleiding, ondersteuning en activiteiten voor jonge moeders. Ook wilde Amber graag veilige woonplekken creëren voor de tienermoeders. Maar voor die huisvesting heeft Amber zich heel hard moeten maken. De gemeente Hoorn vond alleen een maatschappelijke opvang wel genoeg en had geen behoefte aan meer opvangplekken voor deze doelgroep. Na bijna twee jaar vechten werd het eerste huis geopend. Het tweede huis opende vrij snel daarna.

Ben je benieuwd naar het complete verhaal van Amber? Of wil je weten hoe het eraan toegaat in een tienermoederhuis én wie daar wonen? Lees dan hier het hele verhaal.

 

Geef een reactie