Door het jarenlange uitsterfbeleid voor woonwagenkampen zijn duizenden woonwagenbewoners in Nederland op zoek naar een standplaats. Ondanks dat gemeentes in 2018 opdracht kregen meer standplaatsen te realiseren, zijn er nauwelijks tot geen plekken bijgekomen. Uit protest bivakkeert de 21-jarige Bobbie op een parkeerterrein in Wijk bij Duurstede. Hij moest met zijn familie op jonge leeftijd de woonwagen verruilen voor een huis en allen verlangen ze terug naar het leven in de wagen.
Woonwagenkampen zijn de overheid een doorn in het oog en zij ziet deze het liefst verdwijnen. In de afgelopen 20 jaar zijn er nauwelijks standplaatsen bijgekomen, sterker nog, ze verdwenen massaal. Woonwagengemeenschappen vielen uit elkaar en hechte families werden uiteengerukt. Een landelijk standplaatsentekort is ontstaan en duizenden mensen moeten lang wachten op een woonwagenstandplaats.
Formeel is het uitsterfbeleid in 2018 afgeschaft, maar in hoe verre er al grote veranderingen hebben plaatsgevonden met betrekking tot het standplaatsentekort is de vraag. Welke gevolgen ondervinden woonwagenbewoners nu nog van het uitsterfbeleid en hoe gemakkelijk is het om aan een standplaats te komen?
In deze documentaire word je meegenomen in deze thematiek, met als doel te leren over de woonwagencultuur en de situatie waar de woonwagenbewoners in zitten sinds het uitsterfbeleid. Je volgt Bobbies strijd voor een standplaats en het leed van zijn oma Kalie om te moeten leven buiten de woonwagen.
Bekijk hieronder de trailer!
