Fotograaf:  Ruth L

De invalidenparkeerplaats bij het ziekenhuis in Almelo. Er parkeert een zwarte Audi. Achter het stuur zit een man met zwart, ietwat grijs haar en een grote snor. Hij heeft een Arabisch uiterlijk. Naast hem zit een jongetje.
Ahmet voelt het al aankomen. Het bejaarde stel dat aanstalten maakt om weg te rijden, blijft toch nog even staan. Dit soort situaties maakt hij regelmatig mee. Hij rekt zich uit, speelt wat met zijn telefoon en kijkt hun kant uit. Zijn zoon nog steeds naast hem.
Het raampje gaat naar beneden. “Meneer, u heeft een kaart nodig!” Misschien helpt het om eens te reageren zoals waarschijnlijk wordt verwacht. “Ik begrijp u niet! Kunt u spreken hard?” Ze doen een nieuwe poging. “U HEEFT EEN KAAAART NODIG.”
Hij haalt zijn blauwe gehandicaptenparkeerkaart tevoorschijn. “Lieve mensen, bedoelt u deze?”

Bijna niemand wil discrimineren. Toch doen we het vaker dan we denken, want discriminatie gaat bijna altijd onbewust zegt het College voor de Rechten van de Mens. Volgens de organisatie kunnen de gevolgen groot zijn voor Nederlanders met een migratieachtergrond die tot de minderheid behoren, bijvoorbeeld als ze gediscrimineerd worden op de arbeidsmarkt, op scholen, in horecagelegenheden en in winkels.

En dat gebeurt. Het blijkt dat de werkloosheid onder Nederlanders met een migratieachtergrond drie keer zo hoog is. De situatie is afgelopen jaren niet verbeterd, ondanks het gestegen opleidingsniveau en de betere beheersing van de Nederlandse taal. Vooral jongeren en de tweede generatie migranten hebben moeite met het vinden van werk. Praktijktests van het Sociaal en Cultureel Planbureau tonen aan dat niet-westerse sollicitanten 16 procent minder kans hebben om uitgenodigd te worden voor een gesprek, ook al zijn de cv’s-vergelijkbaar met die van autochtone sollicitanten.

Bovendien komt het nog steeds voor dat kinderen met een migratieachtergrond een schooladvies krijgen dat lager is dan de Cito-uitslag, vertelt sociaal psycholoog Cemil Yilmaz. Waarom? Docenten onderschatten kinderen met een andere culturele achtergrond.

In het achtergrondverhaal van mijn productie Onderhuids zwart-wit ga ik op zoek naar de oorzaken van onbewuste discriminatie. Ook schrijf ik over de gevolgen en over mogelijke oplossingen.  Met twee persoonlijke verhalen illustreer ik wat voor invloed het heeft op Nederlanders met een migratieachtergrond, waaronder de Molukse Nederlandse Geronimo. Regelmatig krijgt hij te horen dat discriminatie wel meevalt en dat “jullie je niet zo moeten aanstellen”.  Maar is dat wel zo?

* Om privacyredenen is de naam Ahmet gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.