Het is februari 2020. De carnavalsoptocht van vrolijk gekleurde deelnemers en hun praalwagens trekt door de straten van Langeveen. Bijna aan het einde van de stoet loopt een duo. Ze zijn allebei verkleed als pastoor, maar een van de twee draagt een boevenmasker. Tussen hen in rijdt een eigen geknutseld wagentje. Het karretje beeldt de ‘kerkbalans’ uit, met aan de ene kant een klein kerkje: die van Langeveen. Aan de andere kant van de weegschaal is de loodzware Tubbergse basiliek gemonteerd. In het midden van de kar prijkt de leus: ‘Dit pikke we niet maat.’ Want dat doen de Langeveners niet meer. Ze pikken niet meer wat er op dat moment gebeurt in hun dorp en houden daar één persoon verantwoordelijk voor.
Begin 2019 kon Gerard oude Avenhuis het niet geloven. Zojuist had hij per brief gelezen dat hij was ontslagen uit het kerkbestuur. Als penningmeester van de kerk in Langeveen had hij vele jaren dienstgedaan, maar dat was nu opeens klaar. Pastor Pikkemaat en vicevoorzitter Brigitte Holtschlag van het parochiebestuur zetten hem uit zijn functie. Sinds hij in 2010 toetrad tot het bestuur van de Langeveense kerk hamerde hij op het oormerken van het bezit van die kerk. Hij wilde dat dat van Langeveen was ook van Langeveen zou blijven.
Oude Avenhuis geeft niet op. Samen met een groepje ‘Verontruste Parochianen’ uit het dorp begint hij de strijd tegen de parochie. Benieuwd naar het verhaal over het bezit van Langeveen en de sluitende kerken in Nederland? Lees het allemaal in Wat van Langeveen is, is van Langeveen.
