Een christen én feminist. Kan dat samengaan? Ik, Sanne, ben beide, maar wist het antwoord eigenlijk niet. Toen ik zag dat steeds meer kerken het ambt (een aantal belangrijke taken in de kerk) openden voor vrouwen was ik blij verrast. In 2017 opende bijvoorbeeld de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt het ambt voor vrouwen, terwijl daarvoor alleen mannen een ambt mochten bekleden. Hanneke van der Velde werd daarom in mei van 2019 gevraagd voor zo’n ambt en zit nu tussen de mannen haar werk te doen.
Toch komt er ook kritiek op het besluit en blijven kerken vasthouden aan hun oude tradities. Zoals in de CAMA-gemeente, waar Marijke Volgers-van Wijk zit. Daar is heel hard een nieuwe voorganger nodig, maar zij mag, zelfs met haar theologische achtergrond, niet preken.
Achter deze oude tradities zit natuurlijk een Bijbelse argumentatie. De zogenaamde ‘zwijgteksten’ zijn daar onderdeel van: de vrouw mag überhaupt niet praten tijdens de samenkomst. Marjan Korf zit in zo’n gemeente waar dit onderdeel is van het geloofsleven. Zij heeft er bewust voor gekozen om zich onderdanig op te stellen aan haar man.
Iemand die ook mensen om haar heen heeft gehad die die teksten heel letterlijk nemen, is Susanne. Zij studeert Theologie en doet de predikantsmaster. Ze moest het uitmaken met haar vriend, omdat hij en zijn vader haar keuze niet konden accepteren, al liet ze nog zoveel argumenten in de Bijbel zien dat zij wél zou mogen preken. Haar ouders heeft ze gelukkig wel kunnen overtuigen met die Bijbelse argumenten.
Na al deze gesprekken heb ik veel geleerd over christelijk feminisme. Maar nu was ik nog op zoek naar een kerk die daarbij pastte: een feministische kerk. Dus ben ik op pad gegaan om die kerk te zoeken. Of me dat is gelukt? Ja, maar de conclusie is anders dan je misschien denkt.
