Opgeleid voor de oorlog, ingezet in een heel andere strijd. Militairen staan vanaf het begin van de coronacrisis paraat in de frontlinie. Een uitrusting bestaande uit een mondkapje en een webcam in plaats van wapens en munitievoorraden. Van legertent in Uruzgan naar triagetent in Etten-leur. Oorlog was het zeker, maar de vijand bleef onzichtbaar.
Riep ik begin maart nog jolig dat ik een veertiendaagse quarantaine wel goed kon gebruiken, werd dit twee weken later een morbide realiteit. Op 15 maart kijkt Nederland toe hoe Mark Rutte de eerste verregaande coronamaatregelen aan ons opdraagt. Precies op de dag dat mijn eerste draaidag bij de Algemene Militaire Opleiding in Assen staat gepland. Dat van deze afstudeerproductie weinig meer terecht zou komen was al gauw duidelijk.
Ga ik dan inderdaad genieten van de gedwongen vrije dagen locked down in mijn studentenkamer? Of probeer ik er toch nog wat van te maken? Die vragen zijn mijn dagelijkse revue meermaals gepasseerd. Uiteindelijk zijn het de natte kreten van de AMO die me tot een besluit brengen. De krijgswijsheden ‘vaak ben je gewoon te bang’, ‘doorgaan waar anderen stoppen’ en mijn persoonlijke favoriet ‘gewoon uitvoeren’ boren nieuwe krachten in mij aan. Ik besluit om het gevecht tegen dat wat ons allen in zijn greep houdt van dichtbij vast te leggen. Niet op een IC noch in een verpleeghuis. Ik ga embedded bij de krijgsmacht in tijden van crisis.
Impressie
[slideshow_deploy id=’5060′]
INGEZET is het ooggetuigenverslag van de inzet van het Nederlandse leger in strijd tegen COVID-19, het virus wat op dat moment de hele wereld heeft lamgelegd. Terwijl uitgezonden militairen worden teruggehaald uit missiegebied gaan hun collega’s in Nederland de strijd aan met het virus. Een humanitaire missie in eigen land. En de vijand is onzichtbaar.
Dit dossier biedt een unieke kijke achter de normaal zo gesloten deuren van het Nederlandse gevechtsapparaat. Wat kan defensie allemaal in de uitvoering van haar derde kerntaak; het ondersteunen van de overheid bij rampen of crises? Van het commandocentrum in Utrecht stad tot militaire ouderenzorg in Heerde of Groningse noodopvang voor vreemdelingen. Overal in het land worden groene pakken ingezet. Zonder tanks of geweren maar met een mondkapje als wapen.
