Ontelbare concerten, een radioprogramma over nieuwe muziek en een cd-kast vol met platen: je kunt wel zeggen dat ik van muziek houd. Al tijdens mijn opvoeding luisterden we veel naar muziek en toen ik in de puberteit kwam ontwikkelde ik helemaal mijn eigen stijl. Jarenlang heeft echt alles in mijn leven om muziek gedraaid. Waarom was ik me dan niet eerder bewust van verschillen?
Ik sta op en loop naar de grote kast die pontificaal in mijn woonkamer staat. Een voor een trek ik daar cd’s uit die gemaakt zijn door vrouwen. Reken ik duo’s met een man en een vrouw ook mee? Vooruit.
Zo’n tien minuten later kijk ik naar het stapeltje dat nu op de grond ligt. Van de 300 cd’s die er pakweg in mijn kast staan, is net tien procent gemaakt door een vrouw (of dus een duo). Relatief gezien staan er gewoon nog minder vrouwen in mijn kast dan in de Top 2000, en dat vond ik al erg!
Het is altijd al zo geweest dat je minder vrouwen hoorde op de radio, zag op de podia en hoorde in de lijsten. Nu er in andere vakgebieden ineens quota worden ingevoerd, begint er bij mij iets te knagen. Is dit ook mogelijk in zo’n vrije sector als muziek?
Lees, kijk en luister hier naar mijn afstudeerproductie over een mogelijk vrouwenquotum in de muziek:
