Wat als De Man in de Stoel het enige is wat er over is van je vader?
3 maart 2020 om kwart voor vijf krijg ik een appje. Papa is er niet meer. Maar eigenlijk was hij er al veel langer niet meer.
Mijn vader Emile is voor mijn geboorte 7 jaar verslaafd geweest aan heroïne. Gedurende mijn leven was hij clean, tot hij rond 2020 een terugval kreeg. Dit liep niet goed af. Waarschijnlijk koste een doseringsfout hem het leven. Hij was al tijden een schim van zichzelf, een lege huls. Dit zette alles in zijn omgeving onder druk. Ik had zelf het gevoel hem niet meer te kennen, enkel nog zijn verslaafde alterego.
Gek genoeg heb ik altijd heel veel rust gehad in zijn overlijden. Pap vond zichzelf niet meer in deze wereld passen en elke dag was een gevecht. Na zijn overlijden was het alsof alle rust in zijn gelaatstrekken was teruggekeerd. Waar ik geen rust in had is dat ik niet meer wist wie hij was. Nu we gaan verhuizen uit het laatste huis waar hij heeft gewoond. Is het tijd om de vragen voor eens en voor altijd te beantwoorden. Want hoe kan ik anders zijn laatste voordeur dichttrekken?
Met dank aan: Peter de Jager, Rowan Geleijnse, Corinne, Ernesto Guds, Jacob Verheij, Egbert Hermsen, Nando Boers, Karel van den Berg, Willem de Haan en Willem Baptist.
2 thoughts on “Documentaire De Man In De Stoel”