De jongeren van nu zijn gewend aan meer prikkels, dus 1,5 uur stilzitten in een theater is niet bepaald aantrekkelijk. Dan blijven ze liever thuis om te Netflixen. Deze productie speelt daarom aan de hand van vormgeving in op die prikkels. Korte stukken gekleurde tekst worden afgewisseld met audio, video en voor wie het wil is er een kort romantisch verhaal bij te lezen.
“Het is saai, het is duur, het is overdreven”. Als het op theater aankomt hebben we als jongeren genoeg negatieve vooroordelen. Het is daarom ook niet zo gek dat het theater vergrijst en dat er in zo’n beetje alle jaarplannen een aanpak wordt bedacht om meer jongeren naar de zaal te trekken. Er komt nog geen verandering in en het lijkt een verloren zaak, maar door mijn achtergrond in theater weet ik dat er wel degelijk jongeren zijn die zich nog gewoon met theater bezighouden. Ze zijn alleen niet meer zo vaak in de klassieke theaterzalen te vinden, maar bij alternatieven zoals festivals of experimentele voorstellingen met meer technologie.
In deze productie onderzoek ik daarom waar de vooroordelen over theater vandaan komen, wat de klassieke theaters missen en welke alternatieven er al door jongeren zelf gevonden zijn. Kortom: wat is het (ideale) theater van de toekomst voor jongeren? Lees het in Van Shakespeare naar Festivalbier.