Het lijkt heel vanzelfsprekend, maar dat is het eigenlijk niet. Voetbal wordt in Nederland tegenwoordig vooral op kunstgras gespeeld. Sinds in 2000 het eerste plastic veld in Groningen werd aangelegd, was de opkomst niet meer te stoppen. Verenigingen en gemeenten vielen massaal voor kunstgras. Ook in de regio Nijmegen, waar van de 59 voetbalclubs tegenwoordig driekwart op kunstgras speelt.
Voor Dagblad de Gelderlander onderzocht ik hoe de clubs er in de regio van de krant voorstaan op het gebied van kunstgras. Wie zijn er voorstander van? Wie zijn er tegen? Wat kost zo’n veld een club? En ook: Wat levert het de vereniging op? Is het niveau omhoog gegaan, of juist naar beneden? Wat zijn de laatste ontwikkelingen? Allemaal vragen die ik heb proberen te beantwoorden in mijn verhalen.
Ik ben op reportage geweest bij een aantal clubs uit de regio. Zo is voor WVW kunstgras een absolute must. Ook bij Diosa leek kunstgras een uitkomst. De club uit Balgoij legde een duur hybride kunstgrasveld aan (kunstgras gemixt met echt gras). Helaas bleek de ondergrond te hard, waardoor het water niet goed wegliep in de natte winterperiode. Daardoor is het biljartlaken van vorige zomer opeens een kale vlakte geworden. Bekijk de foto’s alvast.
Door de drukke periode op amateursportgebied zullen mijn verhalen pas komende zomer worden gepubliceerd in de Gelderlander. Maar om nu alvast een beetje warm te draaien kunt u teasers van mijn verhalen vinden op de website.
Verder ben ik op bezoek geweest bij voetbalclub DIO’30 uit Druten. De derdeklasser heeft sinds zeven jaar een kunstgrasveld en dat heeft een nieuwe generatie voetballers opgeleverd. Volgens de voorzitter is het niveau van de club behoorlijk omhoog gegaan. Maar wat vinden de trainers van die stelling? Luister de audioreportage alvast, of lees het artikel later in de Gelderlander.
Tekst, geluid en beeld: Guus Daamen
Leave a Reply