Overijssel kent schitterende plekken. Van de Kop tot aan Twente, overal waar je komt is wel een mooie streek te verkennen. Maar iets zoemt daar tussen de struiken, het is niet de bij, want die houdt zich al enige tijd angstvallig stil. Het is de strijd tussen de boer die ons eten wil maken, de activisten die de bij willen redden en de provincie die daar als scheidsrechter tussenin staat. Letterlijk een gevecht op leven en dood. De inzet? Het voortbestaan van de bij.
“Dit is een waanzinnige overwinning voor de natuur,” Sonne Copijn is op een zaaidag in Maartensdijk in de provincie Utrecht extatisch over het feit dat de Europese Unie drie soorten insectenbestrijdingsmiddelen in de ban heeft gedaan. Deze zogenaamde neonicotinoïden, kortweg neonics, zorgen er volgens veel activisten en wetenschappers voor dat de bij het moeilijk heeft op dit moment. Want dat de bij het moelijk heeft, dat staat vast. Sonne Copijn is als oprichtster van de Beefoundation bezig mensen bewust te maken van het belang van de bij. Haar petitie om de neonics te verbieden werd meer dan 75.000 keer ondertekend en aangeboden aan minister Schouten van landbouw, natuur en voedselkwaliteit. Een korte tijd daarna werden de bestrijdingsmiddelen in de ban gedaan door de EU.
Maar waar Sonne ontzettend blij is met haar overwinning, zijn de boeren in Overijssel een stuk minder euforisch over dit verbod. ““Hop we geven de landbouw de schuld” is iets waar de samenwerking in een duurzame landbouw niet bij gebaat is. Boeren en tuinders zijn verantwoordelijke mensen die over generaties heen denken en niet voor plat eigen gewin gaan,” is er in een artikel op de site van LTO Nederland te lezen. Verder is het volgens de boeren ook de vraag of deze neonics wel zo’n groot probleem voor de bijen zijn.
Ben je benieuwd hoe deze strijd verder gaat? Klik dan snel hier!